طراحی فضا

بطور کلی به نظر می رسد فضاهای مهمان پذیری از قبیل رستورانهای سنتی، کلاسیک، مدرن، فست فودها، کافی شاپ ها و ...  دارای ویژگی های طراحی مشترک و واحدی    می باشند اما حقیقتاً اینطور نیست و با آنکه ماهیتاً همگی وظیفه کارکردی یکسانی دارند اما قواعد و اصول طراحی متفاوت و حتی متضادی را می طلبند. بطور نمونه:

در فست فودها، ضمن بهره گیری از مصالح سرد و فلزی، از رنگ ها و نورهای مستقیم و پر انرژی استفاده می شود تا ماندن مشتری را به مدت طولانی میسر نسازد. بر عکس در رستورانهای سنتی و یا رستورانهای کلاسیک از مصالح و رنگ های گرم و نیز نورهای ملایم و یا نور مخفی استفاده می شود.

ارگونومی نور

هر نوری باید با دکور و رنگ محیط و حتی با رنگ غذا هماهنگی لازم را داشته باشد. به طور مثال نور صورتی رنگ،گوشت را قرمز و طبیعی نشان می دهد در عوض رنگ سالاد ها را به گونه ای نمایش داده که پسند ذوق و طبع نیست همچنین با نور های آبی و سفید غذاها را میتوان خوب نشان داد اما تابش رنگ آبی و سفید جو حاکم بر فضا را سرد می کند پس برای تأمین نور رستوران، باید از ترکیبی از نور ها استفاده نمود که علاوه بر همگونی و تناسب با محیط اطراف، موجب انبساط خاطر و زیبایی فضا باشد.

بهتراست که سرآشپز نیز نوری مانند نور سالن رستوران در آشپزخانه در اختیار داشته باشد تا بتواند غذا را پیش از سرو کردن مشاهده نماید .

ارگونومی مبلمان

فضای دسترسی به میز وصندلی ها از طریق مسیرهای عبوری باید دارای عرض حداقل90سانتی متر باشد که به تبع آن فاصله ای معادل185سانتی متر بین دو ردیف میزهای موازی می طلبد.

عرض مسیر های عبوری باید فضای لازم جهت نشستن مشتری ها، پشت میز را در بر بگیرد. در پشت هر صندلی باید حداقل 75 سانتی متر فضای باز وجود داشته باشد تا امکان بیرون کشیدن صندلی برای نشستن پشت میز فراهم گردد.

میزها باید به گونه ای باشد که حداقل فضای زانو را در ارتفاع 69 سانتی متری، با 75 سانتی متر عرض و 68 سانتی متر عمق جهت قرار گیری پاها، فراهم سازد.

از لحاظ ارگونومی صندلی ها باید سبک بوده و آسان جابه جا شوند، نشیمن گاه صندلی شیب کمی به طرف عقب داشته باشد تا اینکه وزن بدن رابه عقب صندلی انتقال دهد. صندلی باید تقریباً دارای 60 سانتی متر طول وحداقل60 سانتی متر عرض باشد. قابل توجه آنکه فاصله عمودی نشیمن گاه صندلی باید 27 و 29 سانتی متر زیر سطح فوقانی میز باشد.

ارگونومی صوت

استفاده از نجواها و نغمه های موسیقی در فضای رستوران ها و کافی شاپ مرسوم می باشد اما نکته اینجاست که به دلیل عدم آشنایی با ارگونومی، این صدای موسیقی به جای آنکه باعث تلطیف فضا شود موجب برهم زدن آرامش و گفتگوی میهمانان حین صرف غذا میشود. برای گوش دادن به یک موسیقی ملایم حین میل غذا در فضای رستوران به طوری که بتوان مکالمه ی آرام هم داشت ،حدود دامنه صدای منبع صوتی موسیقی بایستی بین 25 تا40  dBباشد...

منبع: گروه ایده پردازان آکاد

برای رفتن به لینک مطلب اینجا کلیک کنید